Antimikrobna antitela u fiziološkim i patološkim stanjima

Abstract

U ovom izlaganju biće predstavljeni naši dosadašnji rezultati na temu antimikrobnih antitela kod profesionalnih sportista, odraslih osoba koje se ne bave profesionalno sportom; promene nivoa antibakterijskih antitela pri starenju; poređenje specifičnosti serumskih i salivarnih IgA antitela kod mladih odraslih osoba, kao i nivoi ukupnih i antibakterijskih antitela u Covid-19 virusnoj infekciji i u sepsi. Nivoi i titri antimikrobnih antitela različitih klasa i potklasa određivani su ELISA testom iz uzoraka seruma, plazme ili salive. Ispitivano je vezivanje za izolovane antigene mikroorganizama (lipopolisaharid, peptidoglikan i zimozan) i za cele mikroorganizme, različitih vrsta i sojeva. Vezivanje prečišćenog salivarnog IgA za mikroorganizme praćeno je i protočnom citometrijom. Od rezultata izdvajamo da izlaganje fizičkom naporu visokog intenziteta dovodi do promena na nivou antibakterijskih antitela, i to u pravcu sveobuhvatnijeg prepoznavanja lipopolisaharida1. Suplementacija profesionalnih sportista određenim probioticima dovodi do održanja nivoa ukupnih salivarnih i serumskih IgA antitela, kao i IgG antitela specifičnih prema Enterococcus faecalis, koja su u ovoj populaciji pokazala sezonsku varijaciju. Pri starenju dolazi do smanjenja nivoa antipneumokoknih antitela i to zavisno od pola, pa su stariji mukarci naročito pogođeni ovim smanjenjem3. Salivarna IgA antitela razlikuju se po specifičnosti od serumskih IgA antitela i pružaju nespecifičnu zaštitu. Poređenje pacijenata sa sepsom, hospitalizovanih Covid-19 pacijenta i starosnih kontrola pokazalo je brojne razlike u nivoima kako ukupnih, tako i antibakterijskih antitela. Nivoi antibakterijskih antitela kod pacijentata koji nisu preživeli bili su niži nego kod onih koji su preživeli, što potvrđuje značaj ovih anititela za preživljavanje sepse.